A propos ‘pedojagers’

De laatste tijd zien we regelmatig nieuwsberichten over diverse groepjes mannen – meestal – die onder valse voorwendselen vermeende pedofielen lokken en confronteren. Daarbij wordt doorgaans grof geweld gebruikt en een en ander wordt meestal ook gefilmd en online geplaatst, waarmee desbetreffende persoon publiekelijk te kijk wordt gezet. Politie en justitie roepen ondertussen juist op om dit alles vooral niet te doen. Terecht, want criminele feiten uitlokken om gevoeglijk op hardhandige wijze voor eigen rechter te spelen, is ronduit strafbaar en daarmee not done.

Bovendien, in de praktijk is in veruit de meeste gevallen van kindermisbruik de dader een – doorgaans mannelijk – familielid of bekende van het slachtoffer. Geen anonieme, enge pedo of vieze man in het struikgewas, maar een opa, vader, broer, buurman, onderwijzer of sportcoach. Helaas worden dit soort feiten voor het gemak meestal in de doofpot gestopt. Want dat komt voor veel mensen te dichtbij. Erger nog, het thema seksueel geweld is, hoewel op zich actueler dan ooit, voor de meeste mensen nog steeds taboe. Terwijl het iedereen kan gebeuren en het ons allemaal aangaat.

Dus misschien dat we het daar over kunnen hebben? Gewoon met z’n allen wat moed verzamelen, de hand in eigen boezem steken en het onderwerp bespreekbaar maken. Thuis, op school, bij sportverenigingen, op social media of waar dan ook. Ik kan je op een briefje geven dat dat maatschappelijk gezien véél meer zoden aan de dijk gaat zetten, dan de delinquente en enigszins middeleeuwse praktijken van (zelfbenoemde) ‘pedojagers’.

Astrid van de Wetering
Communicatieadviseur Blauwe Maan