Het ervaringsverhaal van Godelieve: ‘De steun van Blauwe Maan is zo liefdevol!’

Godelieve (54) werd in haar studententijd verkracht door een man die zij ontmoette tijdens een avondje stappen. De impact daarvan bleek veel groter dan zij zich aanvankelijk realiseerde en pas jaren later zocht zij hulp bij Blauwe Maan.

Godelieve: “Ik was lekker aan het swingen en had veel plezier die avond. Er kwam een man naast mij staan dansen. Dat werd al gauw flirterig en dat vond ik prima. Op de dansvloer had ik al uitgesproken dat ik wel wilde vrijen, maar dat ik niet echt met hem naar bed wilde. En ik dacht dat dat ook goed gehoord was. Later die avond lagen we bij mij thuis te vrijen en voordat ik het wist probeerde hij bij mij binnen te dringen. Ik riep ‘Neeneenee!’, maar voelde ineens niet meer de ruimte om hem weg te duwen. Ik wilde ook geen geweld gebruiken, bang dat hij dat dan óók zou doen. Maar ik wist meteen dat dit foute boel was, dat ik dit niet wilde.”

Geen stereotype enge man in de bosjes
Godelieve deed gevoeglijk – net als veel slachtoffers – geen aangifte bij de politie. “Ik probeerde het eerst voor mezelf te relativeren. Dacht dat het allemaal wel meeviel. Het was immers niet de stereotype enge man in de bosjes, waar je als kind altijd voor werd gewaarschuwd. Dit was eerder een grijs gebied. Er was geen sprake van geweld. En hij was ook wel aardig. Maar voor mij is met iemand naar bed gaan echt een andere stap dan met met iemand vrijen. Dit was verkrachting. En ik wist, ik heb niets fout gedaan. Deze man echter, heeft niet gedacht dat het een verkrachting was. Hij heeft z’n telefoonnummer achtergelaten.”

Totale ruimte voor mijn verhaal
Pas jaren later, toen in 2019 #MeToo los barstte, knapte er iets bij Godelieve: “Toen kwam er een vulkaan van woede en verdriet. Toén pas ging ik erover praten en kort daarna heb ik contact opgenomen met Blauwe Maan, waar ik vrijwel meteen terecht kon en zeer gastvrij ben ontvangen. Wat ik er vooral voelde, was de totale ruimte voor mijn verhaal. Hoe goed ernaar is geluisterd en dat er dan iemand naast je komt staan die zegt: ‘Wat erg voor je’. Zó liefdevol! Terwijl ik er zelf nooit zo bij stil had gestaan. Het zat ook veel dieper dan ik dacht en daar ben ik behoorlijk van geschrokken; dat er dingen onbewust zijn opgeslagen in je lichaam.”

Niet als in de film
Tip voor lotgenoten? “We moeten leren praten over consent en daar is tegenwoordig gelukkig meer ruimte voor. Helaas is er in veel gevallen sprake van een grijs gebied en daarom is dat is best ingewikkeld soms. Want het is meestal niet als in de film, met vioolmuziek en een mooie zonsondergang. Je zit niet altijd op één lijn. En soms geeft jouw lichaam andere signalen af dan jij wilt. Dus als jij iets dergelijks hebt meegemaakt: krop het niet op en probeer het vooral niet goed te praten, maar praat er over met iemand!”.

Meer ervaringsverhalen: Cliëntervaringen Archives – Blauwe maan